Papillomen en condylomen zijn kleine gezwellen op de huid van virale aard. U moet ze kunnen onderscheiden om potentieel gevaarlijke formaties tijdig op te merken en de nodige maatregelen te nemen. Het belangrijkste dat papilloma van condyloma onderscheidt, is het type viruspathogeen.
Oorzaken van neoplasmata
Het humaan papillomavirus (HPV) heeft meer dan honderd verschillende stammen. HPV komt het lichaam binnen via huishoudelijk contact of door onbeschermde geslachtsgemeenschap. Het is mogelijk dat het kind besmet raakt door de moeder terwijl het door het geboortekanaal gaat.
De vorming van gezwellen duidt op de snelle celdeling in de basale laag van de huid. Dit gebeurt onder invloed van een virus, waarvan de activering in de meeste gevallen gepaard gaat met een afname van de immuunafweer. Afhankelijk van de stam verschijnen papillomen of condylomen op het lichaam.
Karakteristieke kenmerken van papillomen
Papilloma is een goedaardig neoplasma dat geen ongemak veroorzaakt, behalve esthetisch. Karakteristieke kenmerken van papillomen:
- zachte homogene structuur;
- de aanwezigheid van een been;
- klein formaat (tot 10 mm in diameter);
- matige pigmentatie.
Papillomen zijn gelokaliseerd op elk deel van het lichaam, behalve de slijmvliezen van de geslachtsorganen. In de regel varieert de kleur van de groei van een natuurlijke huidskleur tot roze-rode tinten, maar sterk gepigmenteerde papillomen zijn ook geen pathologie. De haargroei op het lichaam van een papilloma is een variant van de norm.
Papillomen zijn niet gevaarlijk als ze de patiënt niet hinderen en niet per ongeluk gewond raken in het dagelijks leven. De vorming van gezwellen van dit type is te wijten aan de werking van de 2, 7 en 28 virusstammen. U kunt in het dagelijks leven en tijdens geslachtsgemeenschap besmet raken met dit type HPV.
Kenmerken van genitale wratten
Wratten zijn van twee soorten - puntige gezwellen en breed. Het eerste type verschijnt met HPV-infectie en brede gezwellen zijn een van de symptomen van syfilis.
De plaatsen van lokalisatie van genitale wratten zijn slijmvliezen, voornamelijk van het urogenitale gebied, evenals huidplooien die onderhevig zijn aan wrijving tegen kleding.
De structuur van genitale wratten is papillair. De formaties zijn bevestigd aan een dunne stengel, de gezwellen worden gevoed door kleine vaten en haarvaten. In tegenstelling tot papillomen zijn condylomen vaak ontstoken, ulceratie van het groeilichaam is mogelijk.
Genitale wratten worden veroorzaakt door 16, 18, 54-stammen van het virus. Deze typen HPV zijn potentieel gevaarlijk, vooral voor vrouwen. Er is een direct verband tussen deze soorten virussen en het ontstaan van baarmoederhalskanker. Infectie vindt plaats door geslachtsgemeenschap.
Hoe papilloma te onderscheiden van genitale wratten?
Het externe verschil tussen de gezwellen is gemakkelijk te zien op de foto - de papillomen zijn homogeen, terwijl de condylomen een fijne papillaire structuur hebben.
- Het verschil tussen papilloma en wratten ligt in de kleur van de groei. Papillomen kunnen sterk gepigmenteerd zijn, de kleur van wratten is meestal licht en verschilt niet van de slijmvliezen.
- HPV, dat de ontwikkeling van papillomen veroorzaakt, wordt overgedragen door huishoudelijk contact, het gebruik van producten voor persoonlijke hygiëne en zelfs door een handdruk (in aanwezigheid van huidmicrotrauma's). Wratten zijn alleen seksueel overdraagbaar.
- Wratten raken ontstoken. Papillomen kunnen in omvang groeien, tekenen van ontsteking en pijn krijgen, maar alleen als gevolg van een traumatisch effect.
- De vorm van papillomen is overwegend een ronde of ovale "kop" op een zachte stengel. Condylomen hebben onregelmatige contouren, kunnen in clusters worden gerangschikt. Voor genitale wratten is vernauwing van de stengel tot het einde kenmerkend, waardoor ze van papillomen kunnen worden onderscheiden.
- Het verschijnen van gezwellen van verschillende typen is te wijten aan verschillende stammen van het virus.
Het is belangrijk om het belangrijkste verschil tussen papilloma en wratten te onthouden - gezwellen op de geslachtsorganen en slijmvliezen moeten worden verwijderd.
Waarom zijn gezwellen gevaarlijk?
Papillomen en condylomen worden traditioneel beschouwd als veilige neoplasmata op de huid, maar het risico op degeneratie van goedaardige cellen in kwaadaardige cellen is in het tweede geval groter.
Condylomen zijn cutane manifestaties van de werking van oncogene typen van het virus. Jarenlang onderzoek heeft een verband aangetoond tussen HPV en baarmoederhalskanker. Tijdige diagnose met verdere verwijdering van genitale wratten helpt het risico op het ontwikkelen van kanker bij vrouwen aanzienlijk te verminderen.
De gezwellen kunnen zich niet alleen op de huid en uitwendige geslachtsorganen bevinden, maar ook in de vagina en op de baarmoederhals. Vanwege de eigenaardigheden van de bloedcirculatie in de geslachtsorganen, krijgt condyloma voldoende voeding en kan het snel groeien. In de gynaecologie zijn er gevallen waarin condylomen op de wand van de vagina een diameter van 10 cm bereikten.
Indicaties voor verwijdering
Wratten moeten worden verwijderd, ook als ze geen ongemak veroorzaken. Dit komt vooral door het risico op infectie van de seksuele partner.
Het al dan niet verwijderen van papillomen op de huid is een persoonlijke zaak voor elke patiënt. Het risico op degeneratie van goedaardige papillomen tot een oncologisch neoplasma neemt toe wanneer het groeilichaam beschadigd is. Dit kan worden veroorzaakt door wrijven tegen kleding, onbedoelde schade door nagels of een washandje tijdens hygiëneprocedures.
U moet een dermatoloog raadplegen als:
- papilloma is enorm in omvang toegenomen;
- wanneer erop wordt gedrukt, wordt ongemak gevoeld;
- bloeding of etterende afscheiding wordt opgemerkt;
- de huid rond de groei wordt ontstoken.
Het verwijderen van de aanslag is een kwestie van vijf minuten. De procedure is bijna pijnloos. Het is belangrijk om te begrijpen dat een tijdige diagnose een tijdige detectie van het begin van celdegeneratie mogelijk maakt en de ontwikkeling van oncologie stopt.
Hoe worden ophopingen verwijderd?
Elke huidgroei moet door een professional worden verwijderd. Zelfcauterisatie van papillomen met behulp van folkremedies is niet altijd effectief. Het thuis verwijderen van genitale wratten is ten strengste verboden.
Vóór de procedure is het noodzakelijk om een reeks onderzoeken uit te voeren. Allereerst wordt het bloed van de patiënt onderzocht om het type virus te bepalen dat neoplasmata veroorzaakte.
Bij meerdere condylomen krijgt de patiënt antivirale en immunomodulerende therapie voorgeschreven. Hiermee kunt u de verspreiding van het virus stoppen en het immuunsysteem afstemmen om HPV te bestrijden. Om van genitale wratten af te komen, helpen zalven met een immunostimulant in de samenstelling (bijvoorbeeld geneesmiddelen op basis van interferon). Dergelijke medicijnen zijn verkrijgbaar in de vorm van zetpillen, waarmee u met succes kunt vechten tegen gezwellen op de wanden van de vagina.
Methoden voor het verwijderen van aanslag:
- cryodestructie;
- elektrocoagulatie;
- laserbranden;
- verwijdering met een radiomes;
- uitsnijden met een scalpel.
Wanneer genitale wratten worden verwijderd, worden de weefsels die als resultaat van de procedure zijn verkregen, opgestuurd voor histologische analyse. Hiervoor is chirurgische excisie of laserverwijdering geïndiceerd.
Elektrocoagulatie is een cauterisatie van neoplasmata. De methode heeft goed gewerkt voor het verwijderen van kleine papillomen.
Cryodestructie wordt gebruikt om neoplasmata op de huid te verwijderen, maar niet op slijmvliezen. Vloeibare stikstof wordt op de groei aangebracht, wat celnecrose veroorzaakt, met als resultaat dat het papilloma gewoon verdwijnt.
Radiogolfverwijdering of radiomes is een effectieve en bijna pijnloze methode voor het verwijderen van genitale wratten. Onder invloed van radiogolven worden de cellen van het neoplasma vernietigd. De procedure wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving.
Laserburn-out van genitale wratten is geïndiceerd in de aanwezigheid van een groot aantal gezwellen. De voordelen van de methode zijn de cauterisatie van de vaten en haarvaten die de formatie voeden. Als gevolg van blootstelling blijven er geen sporen achter op de huid, het risico op bloedingen is uitgesloten. Volledig herstel van de opperhuid na verwijdering vindt plaats binnen 5-7 dagen.
Om genitale wratten te verwijderen, worden geen folkremedies gebruikt vanwege het hoge risico op beschadiging van de slijmvliezen door agressieve componenten van de samenstelling. Alkalische farmaceutische preparaten zijn eveneens verboden.
Om erachter te komen hoe wratten verschillen van papillomen, kan een foto helpen. Het wordt aanbevolen om een arts te raadplegen als er formaties op de geslachtsdelen verschijnen en deze niet zelf te verwijderen.